بازدید : 149
تاریخ انتشار : 3 دی1402
هجدهمین کرسی علمی ترویجی
بررسی مقایسهای راهبرد سیاسی–امنیتی ایران و اعراب در مواجهه با رژیم صهیونیستی
هجدهمین کرسی علمی ترویجی دانشگاه یزد، به بررسی مقایسهای راهبرد سیاسی–امنیتی ایران و اعراب در مواجهه با رژیم صهیونیستی اختصاص یافت.
به گزارش دبیرخانهی کرسیهای نظریهپردازی و نقد و مناظره دانشگاه یزد، در این نشست که روز چهارشنبه پانزدهم آذرماه امسال در سالن جلسات ساختمان عدل دانشگاه یزد برگزار شد، دکتر ابراهیم طاهری، عضو هیأت علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه یزد طرحنامه خود را با موضوع بررسی مقایسهای راهبرد سیاسی–امنیتی ایران و اعراب در مواجهه با رژیم صهیونیستی ارایه کرد. وی در این کرسی، با اشاره به برخی از دیدگاهها و تحلیلهای متفاوت درباره نقش و جایگاه ایران در منازعه کنونی میان حماس و اسرائیل، با رویکردی روندمحور به ویژگی های راهبرد سیاسی–امنیتی ایران و اعراب برای مواجهه با پدیده اسرائیل در قالب سه روند اصلی یعنی از 1896 تا 1948 به عنوان روند اول، از 1948 تا موافقت نامه کمپ دیوید در 1978 و نهایتا از 1979 تاکنون پرداخت.
دکتر طاهری در سخنان خود جنبش سیاسی صهیونیسم را جنبشی توصیف کردکه به دنبال ایجاد دولت برای پایان دادن به تبعیدی بود که تحت تاثیر از بین رفتن دولت اول یهودی در دوران باستان به وجود آمده بود. وی گفت: این جنبش خود به دو دسته تقسیم می شود دسته اول که مذهب یهودی را عقب مانده تلقی می کردند و اعتقادی به ظهور مسیح نداشتند. به همین خاطر در ابتدا مکان جغرافیایی ایجاد دولت برای آنها اهمیتی نداشت و بخاطر مشکلات موجود در فلسطین ، به مناطقی چون آرژانتین، اوگاندا و کنیا که از سوی امپراطوری بریتانیا به عنوان موطن برای یهودیان پیشنهاد می شد استقبال می کردند. وی افزود: گرایش دوم مربوط به صهیونیست های مذهبی بود. این گروه با بازتعریف نظریه تبعید باور به مقدم بودن شکل دهی به صهیون نسبت به ظهور حضرت مسیح بودند. به همین خاطر فلسطین را به عنوان بخشی از هویت قومی و مذهبی خویش تفسیر کرده و خواهان شکل گیری دولت یهودی در این سرزمین بودند.
ارایه کننده این کرسی در ادامه با اشاره به راهبردها و جهتگیریهای کلان کشورها با توجه به اهداف، ابزار و شیوه های دستیابی به آن ها برای مدیریت وقایع و پدیدههای سیاسی، خاطرنشان کرد: با همین رویکرد می توان به بررسی مقایسه ای راهبرد سیاسی – امنیتی اعراب و ایران بعد از انقلاب اسلامی با پدیده اسرائیل پرداخت. در حالی که اعراب به ویژه پان عربیسم در تلاش برای ایجاد هماهنگی برای دستیابی به اهداف خود در این رابطه بوده اند، ایران از اسلام سیاسی به عنوان ایدئولوژی پشتیبان برای اقدام در این رابطه بهره گرفته است. وی متذکر شد: از نظر هدف نیز گرچه هدف نهایی هر دو طرف نابودی اسرائیل است اما ایران از طریق یک استراتژی سه مرحله ای به دنبال دستیابی به هدف خود است. اعراب از راه حل ابتدا دیپلماسی و سپس مواجهه مستقیم نظامی برای مقابله با پدیده اسرائیل بهره می بردند، اما ایران از یک راهبرد سه مرحله ای یعنی ابتدا مهار، سپس کوچک سازی و در نهایت وارد آوردن ضربه نهایی بهره می گیرد. اعراب از ظرفیت نظامی خویش در تلاش برای دستیابی به اهداف خویش بودند این در حالی است که ایران از ظرفیت متحدان منطقه ای خود اسرائیل را مهار کرده است.
شایان ذکر است، در این نشست که با مدیریت دکتر محمد عابدی اردکانی، عضو هیأت علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه یزد برگزار شد، دکتر سیدمحسن میرحسینی، دیگر عضو هیأت علمی این گروه و دکتر احسان لشگری تفرشی، عضو هیأت علمی گروه جغرافیا به عنوان ناقدان نشست، بر ضرورت جامع نگری و لزوم بررسی واقع بینانه احتمال رخداد سناریوهای مختلف و همچنین لحاظ شدن برخی گفتمان های تاریخی و جغرافیای سیاسی در تبیین موضوع تأکید کردند. در پایان، مدیر و ناقدان نشست، پس از استماع توضیحات تکمیلی ارایهکنندهی کرسی، به ارزیابی طرح مذکور پرداختند.
تنظیم گزارش: دکتر سعید دشتی زاد